Πολυκυκλωματιστής.
Την δεκαετία του 1970, ήταν το παιχνίδι που οδήγησε κάποια ανήσυχα πνεύματα να γίνουν ερασιτέχνες και άλλους επαγγελματίες ηλεκτρονικούς!
Το μεγαλύτερο μοντέλο ήταν ο "πολυκυκλωματιστής 1002" ενώ υπήρχαν και οι 501Α και 501Β.
Το μοντέλο 1002 σε σχέση με το 501Β είχε και κατασκευή πομπού (εννοείται στα ΑΜ φυσικά)!!
Το παιχνίδι αυτό ήταν μια - ας πούμε - "πλακέτα" με δυο τρανζίστορ, πηνίο και μετασχηματιστή, ασύνδετα μεταξύ τους, καθώς και ένα πλήθος από συσταλμένα ελατήρια, προσαρμοσμένα στην "πλακέτα" αυτή.
Οι διαστάσεις της "πλακέτας" ήταν όσο περίπου ένα επιτραπέζιο παιχνίδι της εποχής και φτιαγμένη από χαρτόνι.
Στη συσκευασία περιέχονταν μέσα σε θήκες και κουτάκια ένα πλήθος από κοινά ηλεκτρονικά :
αντιστάσεις και πυκνωτές διαφόρων τιμών, δίοδοι, τμήματα καλωδίων, ένα μεγάφωνο κ.α.
Δινόταν και ένα βιβλίο-manual με στοιχειώδη θεωρία και ένα μεγάλο πλήθος με σχεδιαγράμματα κυκλωμάτων.
Ο χρήστης διάλεγε το κύκλωμα που ήθελε και ακολουθώντας απλές οδηγίες το έφτιαχνε εύκολα, συνδέοντας απλώς τα παρεχόμενα εξαρτήματα στην πλακέτα, κατόπιν δε πειραματιζόταν κάνοντας διάφορες αλλαγές.
Ήταν μια πολύ απλή ιδέα αλλά συνάμα έξυπνη και δημιουργική.
Τα ελατήρια χρησίμευαν για να συνδέουν τα στοιχεία αφού δεν γινόταν μόνιμη κόλληση με κολλητήρι.
Π.χ. δύο αντιστάσεις συνδέονταν μεταξύ τους προσαρμόζοντας τα άκρα τους στις σπείρες του ελατηρίου
(το ελατήριο όντας σε συστολή έκλεινε και τις συγκρατούσε).
Τα κυκλώματα ήταν πάρα πολλά : ταλαντωτές, φωτορυθμικά, ανιχνευτές, συναγερμοί, ραδιόφωνα ΑΜ, πομποί (!! ) κ.λ.π.
Το manual ήταν γραμμένο κάπως σε μια απλοποιημένη καθαρεύουσα και διανθισμένο με πολύ χιούμορ και ενθουσιασμό.
