Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου

ή

Παγκόσμια Ημέρα Συλλογισμού Για το Ραδιόφωνο;

Έχει η Ελλάδα πραγματικό ραδιόφωνο;

Έχει η Ελλάδα ελεύθερο ραδιόφωνο;

Έχει η Ελλάδα ισότιμους Όρους Ίδρυσης & Λειτουργίας Ραδιοφωνικών Σταθμών όπως άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (και χώρες μή Ευρωπαϊκές);

Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα περιμένουν απάντηση εδώ και πολλά χρόνια.

Μάθημα για το ρεμπέτικο τραγούδι ξεκινά το Πανεπιστήμιο NYU

Το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU) ανακοίνωσε την εισαγωγή ενός νέου μαθήματος στο πρόγραμμα σπουδών του, για τις απαρχές του ελληνικού ρεμπέτικου τραγουδιού και των αμερικανικών μπλουζ.   

Στον κύκλο μαθημάτων με τίτλο «Τραγούδια των περιθωριακών: Τα αμερικανικά μπλουζ συναντούν το ελληνικό ρεμπέτικο», θα εξετάζεται η ιστορία και η σχέση μεταξύ των δύο ειδών. Το μάθημα θα ξεκινήσει, για πρώτη φορά, στο εαρινό εξάμηνο του 2020, υπό την αιγίδα του γενικού προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.

Ο συνθέτης Περικλής Κανάρης θα διδάσκει το μάθημα, σε συνεργασία με το πρόγραμμα ελληνικών σπουδών Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης του NYU και τη Μουσική Σχολή Steinhardt School of Music. «Είναι ένα ταξίδι στις ρίζες τραγουδιών των λαών, των δύο χωρών μου. Είναι μεγάλη τιμή και εξίσου μεγάλη ευθύνη», σχολίασε ο κ. Κανάρης στο Facebook. «Ανυπομονώ». 

Το μάθημα θα είναι διαθέσιμο για τους φοιτητές των ανθρωπιστικών σπουδών και των κοινωνικών επιστημών.

Η περιγραφή του μαθήματος στην ιστοσελίδα του New York University αναφέρει:
«Τα τραγούδια είναι τόσο αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας που σπάνια κάνουμε “ένα βήμα πίσω” για να τα παρατηρήσουμε ως κάτι άλλο από μουσική και στίχους. Κι όμως, μπορούν να περικλείσουν σπουδαίο πλούτο πληροφορίας για την εποχή που γράφτηκαν. Στην αρχή του 20ού αιώνα, δύο ανθολογίες τραγουδιών γεννήθηκαν παράλληλα και εξελίχθηκαν σε θρυλικά μουσικά είδη, καθένα από αυτά στο πλαίσιο της κουλτούρας του.

Τα αμερικανικά μπλουζ, γεννήθηκαν από Αφρικάνους σκλάβους και τους απογόνους τους, στις νότιες φυτείες των Ηνωμένων Πολιτειών και το ελληνικό ρεμπέτικο, γεννήθηκε όταν μεγάλοι αριθμοί προσφύγων εγκαταστάθηκαν σε πόλεις - λιμάνια της Ελλάδας, στο ξεκίνημα της μικρασιατικής καταστροφής του 1922.

Παρά τις ευδιάκριτες διαφορές τους σε εθνικές και μουσικές καταβολές, το ρεμπέτικο αργότερα έγινε γνωστό στους φανατικούς του παγκοσμίως ως τα «ελληνικά μπλουζ», επειδή και τα δύο είδη αντικατόπτριζαν τη σκληρότερη πραγματικότητα των περιθωριακών που τα δημιούργησαν. Μία συγκριτική ανάλυση των δύο ειδών μέσα από τον φακό πολλαπλών σχολών, θα αποκαλύψει έκδηλες ομοιότητες και διαφορές στους τρόπους που δημιουργούσαν και υποδέχονταν αυτά τα κομμάτια. Επιλεγμένα κείμενα, ηχογραφήσεις, φιλμ και εμβόλιμες παρουσιάσεις από προσκεκλημένους, θα καθοδηγήσουν τους φοιτητές στα διαφορετικά επίπεδα αυτής της σύγκρισης».

ΠΗΓΗ : www.naftemporiki.gr

2 Δεκεμβρίου1986 - 2 Δεκεμβρίου 2019..... Τι άλλαξε;;;

2 Δεκεμβρίου 1986
2 Δεκεμβρίου 2019
Άραγε, ποιο τίτλο θα είχε σήμερα η Ελευθεροτυπία αν υπήρχε σαν εφημερίδα; 

Κάνετε κλικ στο σύνδεσμο : Σε βίντεο μία όμορφη και σπάνια συλλογή λυχνιών!!

 Το μυστικό πείραμα της Καστέλλας 1903                                                                                                                                               

Η γραφική Καστέλλα του Πειραιά πριν από 100 και πλέον χρόνια δεν ήταν μόνο ένας όμορφος παραθεριστικός λόφος, αλλά και τόπος πειραμάτων, για τα οποία ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει γνωστά.

Η Συσκευή του Μπρανλί αποτελούνταν από ένα σωλήνα γεμάτο ρινίσματα σιδήρου που πλησίαζαν το ένα το άλλο όταν στα άκρα του σωλήνα εφαρμοζόταν μια τάση και αναπαρήγαγε τα σήματα.

Αναφορές στο διαδίκτυο για το «πείραμα» επικεντρώνονται στις δοκιμές που έγιναν για τη χρήση του «άνευ σύρματος τηλεγράφου» σε πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, αν και όλα δείχνουν ότι βασικός στόχος ήταν η βελτίωση των επικοινωνιών του Στρατού Ξηράς, σε μια προσπάθεια δημιουργίας του φορητού ασύρματου.

Ομως, μια σειρά νέων στοιχείων δείχνει ότι με επίκεντρο τον επίγειο σταθμό ασύρματου, που δημιουργήθηκε τότε στην Καστέλλα, έγιναν και ορισμένα άλλα, πολύ σημαντικά πειράματα.

Ο φυσικομαθηματικός, καθηγητής και πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τιμολέων Αργυρόπουλος (1847-1912), μια αξιοσέβαστη επιστημονική προσωπικότητα, που οι σύγχρονοί του αποκαλούσαν «ο κύριος ηλεκτρικός», σε ομιλία του στον φιλολογικό σύλλογο «Παρνασσός», παρουσίασε ορισμένα από τα νέα πειράματα δίνοντας έμφαση «{εις} τας ποικίλας εφαρμογάς της ηλεκτρικής ακτινοβολίας ιδία εις την ναυτικήν και στρατιωτική τέχνην και έδειξε πως δύναται τις ν’ αναφλέξη πολλούς υπονόμους εκ μεγάλης αποστάσεως δι’ ενός μόνο ηλεκτρικού σπινθήρος άνευ της βοήθειας αγωγών συρμάτων» (πηγή: εφ. «Εστία» φ.15/11/1903).

Αυτό το πείραμα θεωρείται ότι αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία της τορπίλης.

Γι’ αυτό, φαίνεται ότι τα πειράματα παρακολουθούσε και «ο διευθυντής υποβρυχίου αμύνης» («Σκριπ» 23.9.1903).

Αποφασίζουν το πλοίο να ταξιδεύει σε απόσταση 300 χιλιομέτρων από την Καστέλλα και να εκπέμπει διαρκώς. Τα πειράματα υπολογίζουν ότι θα διαρκέσουν μια περίοδο έξι μηνών. Στην πορεία του χρόνου μπαίνει και δεύτερο σκάφους του Ναυτικού στα πειράματα το ατμόπλοιο "Αχελώος" ενώ πληροφορίες υπάρχουν και για το "Σύρος". 

Ακόμα, έγιναν πειράματα για τον «συντονισμό» μεταξύ δύο τηλεγραφικών σταθμών για μεγαλύτερη ασφάλεια των επικοινωνιών αλλά και για τη μετεωρολογική χρήση των ηλεκτρικών κυμάτων…

Τα επίσημα στοιχεία ακόμα και για τις δοκιμές του «άνευ σύρματος τηλεγράφου» στην Καστέλλα είναι ελάχιστα.

Αντίθετα, είναι ευρέως γνωστές οι δοκιμές σε άλλες περιοχές της Αθήνας, μεταξύ των οποίων και αυτές που έδωσαν την ονομασία Ασύρματος στη περιοχή ανάμεσα στο Θησείο και στα Πετράλωνα.